Tentoonstelling Water & Tegenwind

21 oktober t/m 4 december

Vanaf 21 oktober een expositie met als thema wind en water, een onderwerp dat sterk met Den Helder, altijd omringd door water en in de ban van de wind, is verbonden. Maar ook in het stadsbeeld is water ?niet weg te denken, denk aan de Amsterdams grachten. Een vijftal kunstenaars laten hun werk zien in de Artroom van de Kunstuitleen. Danielle Orelio, Gerda ten Thije, Desir? Haverkamp, en Anneke Peereboom worden ge?nspireerd door de natuur, Bas Coenegracht en Baukje Spaltro nemen de stedelijke omgeving als uitgangspunt. Piet Lont laat vissenstudies in olieverf zien plus een prachtige serie scootmobiels in houtsnede, getiteld ?de Scooterclub?.

De opening vindt plaats op vrijdag 4 november, 19.30 uur.

Dani?lle Orelio
De van oorsprong Helderse Danielle Orelio exposeert vanaf 21 oktober haar bronzen in de Kunstuitleen van Den Helder. Zij beschouwt dit een beetje als een afscheid van haar geboorteplaats, waaruit zij als 20-jarige vrouw vertrok. Mooi detail is dat in de ruimte van de Kunstuitleen de oude spuitwerkplaats op de voormalige rijkswerf, vroeger ook haar vader, oom, grootvader en nog andere familieleden hebben gewerkt.

Den Helder is niet helemaal onbekend met haar werk, in1995 exposeerde zij in de Kunstliga aan de Weststraat met schilderijen en in de Van Galenbuurt staat een beeldje van Orelio, getiteld ?Twee kinderen in de wind?.

Na 20 jaar in Enschede te hebben gewoond en daarna ?20 jaar op een tjalk gewoond en gewerkt te hebben, heeft zij sinds 8 jaar haar stiel gevonden in Burgh-Haamstede te Zeeland, waar zij de 20 jaar ook hoopt vol te maken.

Al ruim 40 jaar is Danielle Orelio verdiept in de materie van het brons. Het thema van de tentoonstelling, ?Water en tegenwind? is haar op het lijf geschreven. Als Helderse in den vreemde merkt zij dat wind en waaigat de associaties zijn die men bij Den Helder heeft. Wind werd dus haar thema. In de kunstuitleen laat zij nu een 30-tal ?bronzen zien met Wind-Water-Vogels en Vissen als onderwerp.

De tentoonstelling duurt tot 4 december en wordt vrijdag 4 november ?om 19.30 uur officieel geopend.

Gerda Ten Thije
Gerda Ten Thije (1961) woont en werkt in Arnhem, studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten Arnhem en aan de postacademische opleiding Ateliers Arnhem. In 1992 was zij winnaar van de prestigieuze Mama Cash Kunstprijs.

In haar werk onderzoekt Gerda Ten Thije in hoeverre de natuur -voor zover je daarover kunt spreken- nog betekenis voor de mens kan hebben. Ze vraagt zich af of wij, als Westerlingen, niet al te ver van de natuur verwijderd zijn geraakt. Niet de stedelijke natuur -die zo vaak onderwerp is van de eigentijdse moderne beeldende kunst- wordt door Ten Thije verbeeld, maar juist de enclaves, de pauzes daartussen. Ze noemt die rusplaatsen liefst pleisterplaatsen: polders, uiterwaarden, en wat verder weg de atollen op de koraalriffen.

Ten Thije brengt met haar landschappen een ode aan de natuur. Als een missionaris probeert ze het landschap dichter bij de mens te brengen. Ze cre?ert wonderlijke landschappen van oneindige ruimtes met laaghangende wolken. Zij regisseert het landschap als een decorontwerper en schildert gelaagde vergezichten met egaal geschilderde achtergronden en met pasteuze, sterk uitvergrote en felgekleurde bloemen op de voorgrond. Hoe bedrieglijk echt en natuurlijk deze landschappen in eerste instantie ook lijken, feitelijk wordt alles kunstmatig in elkaar geschoven. Het zijn geregisseerde landschappen, die tegelijkertijd vertrouwd en vervreemdend kunnen overkomen. Zo kan Ten Thije de maakbaarheid van het leven nog eens verder laten oprukken en bergen verplaatsen en deponeren in een polder, een tropische boom laten groeien op de Hoge Veluwe, een agave laten bloeien voor een Zeeuwse schuur of een levensgrote distel plaatsen in de uiterwaarden.

Anneke Peereboom
Afkomstig uit Haarlem is Anneke Peereboom geen onbekende in Den Helder. Al jaren is zij favoriet bij veel leden van de Kunstuitleen.

Al jaren is Anneke Peereboom actief als beeldend kunstenares en niet zonder resultaat: door het hele land zijn haar schilderijen en zeefdrukken te bewonderen. Kleur, vorm en een geweldige aandacht voor detaillering: dat zijn de in het oog springende kenmerken van haar werk. Sinds een aantal jaar houdt de kunstenares zich bezig met het schilderen van doeken, van abstracte werken tot afbeeldingen met teksten en naakten.

Na haar opleiding aan de Rietveldacademie werkte zij als grafisch ontwerpster en art director bij bladen zoals Opzij en Vrij Nederland. Drie jaar geleden is zij tevens afgestudeerd als Master in Art & Culture. Bijzondere belangstelling heeft zij voor semiotiek, de betekenis van tekens. Dit komt met name tot uitdrukking in de doeken waarin zij flarden van teksten heeft verwerkt. De samenhang tussen vorm en betekenis van tekens en symbolen fascineert haar. Elk schilderij is begonnen als een duidelijk beeld, een boom, een berg, een bloem, sneeuw, zon, een model. Dit concrete beeld is startpunt voor de transformatie, voor een beweging die ook na de eindfase op het doek in principe eeuwig doorgaat. De verf is rond het archetype, het oerbeeld dat we in wezen allemaal met ons meedragen, een eigen verhaal gaan weven. Een verhaal dat verwijst naar een andere wereld, een andere dimensie waar de toeschouwer zich in kan verliezen. Al schilderend wordt de ene kleur naast de ander neergezet, of over de ander. Glacerend of dekkend. Het ritme waarin dit gebeurt is mede bepalend voor de compositie. Door de hier en daar opengewerkte structuur wordt de geschilderde wereld toegankelijk. Het doek is een momentopname, op elk willekeurig moment kan het proces worden voortgezet, kan de beweging weer in gang worden gezet. Je gaat als toeschouwer op reis, je droomt, je bent onderdeel van een sprookje

Bas Coenegracht
De basis van het ?werk ?van Coenegracht is het stedelijke landschap. Al lange tijd is hij ge?nspireerd door ?gebieden in en rondom de stad die in verval zijn geraakt en hun originele functie hebben verloren. Leegstaande gebouwen, oude rangeer terreinen, verlaten bouwputten en buiten gebruik geraakte industrie. Hij noemt deze locaties ?Blind Spots? omdat, ook al zijn ze zeer aanwezig in onze dagelijkse omgeving, ze vaak onzichtbaar zijn geworden voor de mensen die er om heen wonen. Door de tijd heen gaan deze plekken een eigen leven lijden en meten zich zonder de aanwezigheid van de mens een nieuwe betekenis aan. Het zijn monumenten geworden van een stedelijk limbo, van een landschap dat zijn focus verplaats heeft.

Desir? Haverkamp
Desir? Haverkamp is een veelzijdig kunstenaar, die keramisch werk, grafiek en installaties maakt. Haar werk is ge?nspireerd door de natuur: zee, strand en dieren. Gevonden materialen asl glas, zand, schelpen, botjes en veren worden verwerkt tot objecten. Het is een zelfverzonnen natuur, een herschikking van de natuurlijke orde. Niet dwingend maar speels en vol humor laat zij ons opnieuw naar de dingen om ons heen kijken. Vissen van keramiek hangen in een stalen kooi, waarop gebroken glas ligt verstrooid, ?ongerijmdheden die een eigen vanzelfsprekendheid hebben.