Kunstenaar van de maand: Piet Lont

Interview met Piet Lont over zijn werk “Wachtenden, Schiphol”

Ik bel Piet Lont op en vraag hem of ik hem een paar vragen mag stellen over zijn werk ‘Wachtenden, Schiphol’. eerst is er verwarring……
L. ‘’Bedoel je die ene met die monitors?”

Ik kijk goed maar nee, geen monitors. Ik zeg ’’Er lijkt wel een automaat te staan, links in de hoek.”

L. ”Ja! Dat is die met die bloemen automaat! Dat vond ik grappig.”
I. “Maar je ziet maar heel weinig van die bloemenautomaat!”
L. “Het gaat ook om de lijnen, die automaat is dan alleen nog belangrijk als een onderdeel van de tekening.
Ik maak altijd werken in serie. Dit was de vliegveld serie maar ik heb ook op treinstations getekend en op busstations. Op al die plekken komt ander publiek. Reizigers naar Berlijn zien er weer anders uit dan forenzen.
Op perron 1 zijn een ander soort reizigers dan op perron 12. Op perron 1 vertrekken ze vaak naar Schiphol en op perron 12 heeft de trein als eindbestemming Den Helder.”
I. “Wat ziet u dan aan mensen die op de luchthaven wachten?”
L. “Het is alsof ze al vliegen. Ze hebben een verre bestemming.”
I. “Die mensen zijn allemaal anoniem, net als de ruimtes. Alsof u het universele van een wachtende mens wil laten zien.”
L. Het zijn allemaal passanten, ik wil niet met ze in gesprek gaan. Ik bekijk ze en ik teken ze.
I. Wanneer ging u werken aan deze serie?
L. “De ene serie volgde de andere.
Toen ik ging studeren aan de Rijksacademie van beeldende kunsten in Amsterdam reisde ik steeds heen en weer tussen Den Oever en Amsterdam. Ik kwam veel op stations. Zo begon het. Haarlem is een prachtig station. Dan ging ik in ‘Restaurant 1e klas’ achterin een hoekje zitten tekenen.
Pas na de Rijksacademie ben ik naar die vliegvelden gegaan.”
I. “Hoe werkt u aan uw houtsnedes? Gaat u altijd naar de plek toe?”
L. “Ja, Ik maak dan kleine tekeningetjes in een boekje. Mensen weten niet wat ik aan het doen ben, zo ga ik niet zitten. Ze hebben niet in de gaten dat ik ze teken.”
I. En dan?
L. Thuis in mijn atelier, maak ik eerst pastels. Vervolgens reken ik uit hoeveel planken ik nodig heb om de verschillende kleurgangen te drukken. Dit moet ik allemaal goed uitdenken van te voren.
Het werk met de wachtende mensen heeft vijf kleurgangen en dus vijf drukgangen.

Citaat uit het boekje over het werk van Piet Lont ‘’Het wad waait nevels van verdriet tot klaarte’’

“Piet, een geboren en getogen Wieringer houdt van ‘zijn eiland’, het leven in vele facetten en de kunst. Als alle Wieringers draagt hij de natuur in zijn hart, hij is derhalve zeer intens met de seizoenswisselingen verbonden. Zijn vaak eenzame pad voert soms naar het wad waar een woordloos verlangen zich met eeuwig golfgeruis vermengt. Het schone ballet der Muzen doet hier zijn elementaire werk. Zo kunnen de heilige creatieve momenten ontstaan en impressies worden opgeroepen die zullen uitmonden in een volgend kunstwerk.” Uit het voorwoord, geschreven door zijn vriend Piet S. Kemper

Hier begon het allemaal voor Piet Lont. Alsof hij die stilte ook op die drukke plekken heeft gevonden en hij dat vertaald heeft in zijn houtsnedes.

Archief kunstenaar van de maand.