Kunstenaar van de maand: Pauline Bakker

Elke maand houd ik een telefonisch interview met een kunstenaar waarvan de Kunstuitleen werken heeft in de collectie. Deze maand een interview met P. Bakker over haar werk ‘Droogdok’.

Extra aanleiding voor dit interview is dat Bakker een panorama van tien meter gaat schilderen in opdracht van de Kunstuitleen, Willemsoord en SAIL met als onderwerp ‘Den Helder tijdens Sail’.
Op 22,23,24 en 25 juni staat zij op de werf te werken en iedereen kan dan kijken hoe dat gaat.

 I. ‘Waar is deze droogdok?’

B. ‘In Ijmuiden, ik houd erg van die Industriële sfeer en schilder veel maritieme onderwerpen.’

I.‘Schilder je ter plaatse?’

B. ‘Nee, ik maak schetsjes vanuit de auto. Dat is iets wat ik altijd op die manier gedaan heb. Vroeger trok ik er met mijn vader op uit, een koffiekan tussen ons in en dan tekende we vanuit de auto. Dat was voor ons een dagje uit.’

I. ‘Was jouw vader ook kunstenaar?’

B. ‘Nee, dat had hij wel graag gewild. Hij was technisch tekenaar en werkte heel nauwgezet en vakkundig. Na de oorlog hielp iedereen mee met de wederopbouw en kunstenaar was geen vanzelfsprekende keuze als beroep.’

I. ‘Hoe begon het voor jou? Dingen maken?’

B. ‘Als kind tekende ik heel veel. Ik maakte stripverhaaltjes en familiekranten.
Ik begon mijn artistieke loopbaan aan de vrije academie in Den Haag, waar ik me toelegde op schilderen. Daarna studeerde ik aan de lerarenopleiding d‘Witte Lelie in Amsterdam. Ik specialiseerde me in het restaureren van klassieke schilderijen, en werkte jaren in een gerenommeerd restauratieatelier. Hier leerde ik veel over de techniek van de oude meesters, de opbouw van het schilderij en van kleursamenstellingen.’

I. ‘Deze klassieke en technische achtergrond is duidelijk terug te zien in je werk.
Hoe besloot je om het restauratiewerk helemaal achter je te laten?’

B. ‘Ik schilderde naast het restauratiewerk en verkocht mijn werk goed in die tijd. Het restaureren was vaak behoorlijk saai. Ik dacht, ik waag de sprong en dat ging een tijd heel goed. Er kwamen ook mindere periodes. Zo moest ik naast mijn werk als kunstenaar een tijd in een café werken. Ook schilderde ik een poos mooie boerderijen na. Ik ging dan een dag zitten om zo’n boerderij te schilderen en belde ’s avonds aan om te vragen of de mensen die er woonden interesse hadden om het schilderij te kopen. Dat was meestal het geval.
Nu  gaat het me voor de wind. Ik doe regelmatig grote opdrachten.
Ik kreeg bekendheid door het overschilderen van het drieluik voor de Grote Sint Laurenskerk te Alkmaar. Ik schilderde over de slechter wordende replica van Maerten van Heemskerck de geschiedenis van Alkmaar. Dit werk bestrijkt 85 m2.
Ook het lichtpad in de Langestraat van Alkmaar is zowel door mij ontworpen als geïnitieerd.
Over de grootste winkelstraat van Alkmaar (Langestraat) zijn een 50-tal lichtgevende tegels in de straat verzonken waarin beelden te zien zijn die de geschiedenis van Alkmaar vertellen.’

I. ‘Nu ben je bezig met de voorbereidingen van het grote Panorama voor de stad Den Helder. Ik ben wel trots dat we de Gemeentelijke cultuurprijs hebben gewonnen en vind het fantastisch dat jij dit monument voor onze stad gaat maken.’

B. ‘Ja, Ik ben ook heel enthousiast. Het onderwerp ligt helemaal in de lijn van mijn werk. Ik ben nu de lucht aan het schilderen en er hebben al een paar jongens model gestaan in mijn atelier als matroos. Van de week ga ik de eerste schepen erbij schilderen.’

I. ‘Ben je niet angstig voor zo’n groot doek?’

B ‘Nee hoor, ik ben vol vertrouwen. Als iets niet goed gaat, werk ik net zo lang tot het wel goed is.

Archief kunstenaar van de maand.