Kunstenaar van de maand: Hans Innemee

Elke maand houd ik een telefonisch interview met een kunstenaar waarvan de Kunstuitleen werken heeft in de collectie. Deze maand een interview met Hans Innemee.

Hans Innemee gebruikt in zijn tekeningen een heel herkenbare eigen stijl van krachtige lijnen met hier en daar sterke kleuren. Meestal sober, soms druk en uitbundig. Zijn werken zijn een spel van vormen en niet-vormen, waardoor er geen diepte is maar alles vlak is. Als we naar zijn tekeningen kijken betreden we een wereld van dieren, waarin de kip het meest op de voorgrond treedt. Een onbenullig (aldus Innemee) dier als protagonist in een bont gezelschap van dieren, die wonderwel in harmonie met elkaar leven.

I. Ik weet niet waar ik moet beginnen. U heeft zoveel gemaakt, zou u zelf kunnen beginnen met vertellen?

H.I. “In de tachtiger jaren ben ik begonnen met ‘ordinaire huis, tuin en keuken dieren’ verbeelden.

Vóór die tijd was ik behoorlijk succesvol met abstracte werken die ik maakte, maar Ik wilde andere dingen proberen; een hele nieuwe richting inslaan.

Een aanleiding voor die verandering was een conference van Tommy Cooper over de kip. Hij liet een doos met zes eieren zien en zei daarover ‘These eggs are soo fresh, the hens haven’t missed them yet.’
De humor van Cooper vind ik fantastisch. Ook ben ik gek op Anton Heyboer, de compromisloze manier waarop hij zijn werk maakte. Beiden hebben als kenmerk hun eenvoud, humor en universele wijsheid.

Een citaat uit het boek Innemee #2: “Een gracieus dier als een poema zou niet geschikt zijn, ik zou hem ook niet goed kunnen tekenen; een zekere lulligheid is een belangrijk selectiecriterium, daarom koos ik die boerderijdieren. De kip speelt daarbij een hoofdrol.’’

I. Dat is een fantastisch inzicht! Ik ben ook gek op kippen. Kippen eten je resten op, ze leggen eieren en je kunt ze opeten! Een kip is bovendien een heel levendig dier, ik bedoel niet zo passief als bijvoorbeeld een hamster. Iedereen die de mogelijkheid heeft, zou kippen moeten nemen.

H.I. “Precies, ik heb ook altijd kippen gehad. Tot ik eens thuis kwam van een reis en constateerde dat de kippen niet goed verzorgd waren tijdens mijn afwezigheid. Ze waren behoorlijk verwaarloosd. Toen heb ik ze opgegeten.

Ik interesseer me ook voor allerlei culturen zoals Egypte waar met  hiërogliefen de meest doeltreffende, vereenvoudigde figuren uitleg konden geven. Ook in andere beschavingen zoals Columbian stamp design, is een beeldtaal ontwikkeld die zo treffend is dat het me inspireerde in mijn eigen keuzes.

Ik maakte een tekening van een kip die kijkt naar een gekookt ei.”

I. “Daarmee gaf je kritiek?”

H.I. “In die tijd was de bio-industrie al flink op gang gekomen. We hadden toen in Nederland al zo’n 55 miljoen kippen (Volgens het CBS zijn er nu 103 miljoen kippen in NL). Toen ik in de encyclopedie keek, stond de kip er niet eens in! Wel allerlei soorten fazanten en een keur aan gevogelte die blijkbaar wel genoeg reden was om in de encyclopedie op te nemen.

Ik kom uit een christelijk gezin. We leerden van de pastoor over de kroon op de schepping.

Als jongen van acht jaar dacht ik al, daar klopt geen bal van, wat een kletsverhaal! De mensheid, daar ben ik niet trots op. Ze maken er een puinhoop van en god is een verzinsel dat ze goed uitkomt. Dat mocht ik natuurlijk niet zeggen. Dan kreeg ik op mijn kop van de pastoor.

Mensen zijn hypocriet, ze projecteren van alles op een dier maar als ze het beest opeten dan moet het aangekleurd, verpakt in de vitrine liggen.”

I. “Omdat Innemee morgen op reis gaat naar Japan waar hij een week lang van stad naar stad zal trekken om zijn fans te bezoeken, kan ik hem niets meer vragen. In Japan is Innemee beroemd. Ze willen graag dat hij elk jaar naar Japan komt. Daar wordt hij met alle egards ontvangen.
Ik krijg toch een beeld van Innemee via het telefoongesprek en zijn boek.

Een uitspraak als deze geeft bijvoorbeeld veel inzicht. Citaat uit zijn boek Innemee #2: ‘’Vazen en klokken met kippen, wordt dat geen kunstnijverheid?
“Het is Kunstnijverheid!” Antwoordt hij enigszins geïrriteerd. Conventies over wat ‘done and not done’ is in de kunst interesseren hem niet. Waar het om gaat is kwaliteit. “Er gaat hier niets de deur uit zonder mijn signatuur; en als het niet goed is gaat het linea recta de vuilnisbak in. Weg ermee!”

Archief kunstenaar van de maand.