Jeanne Hanegraaf, EEN RETROSPECTIEF 1993- 2005

Jeanne Hanegraaf, EEN RETROSPECTIEF 1993- 2005

Bij De Kunstuitleen Den Helder en Restaurant Kunst&Kitchen is vanaf 22 februari een overzicht van schilderijen van Jeanne Hanegraaf te zien.

Voor Jeanne Hanegraaf  is het schilderen  een rode draad in haar leven.  Een draad die vaak onderbroken werd maar altijd weer opgepakt.
Hangraaf probeert in haar werk tot de kern van de mens te komen.

De expositie wordt geopend op 22 februari om 15:00 uur. We willen u van harte uitnodigen om hierbij aanwezig te zijn. Samen met u heffen we graag het glas om de expositie te openen. De inwendige mens zal verzorgd worden door restaurant Kunst&Kitchen, die ons zullen verwennen met gerechtjes uit de Egyptische keuken.
De tentoonstelling is te zien tot zaterdag 26 april 2025.

Jeanne Hanegraaf

Deze  expositie toont werk uit de periode 1993-2005. Sommige werken zijn nog nooit buiten het atelier geweest. Andere schilderijen werden wel eerder geëxposeerd maar nooit zijn de werken uit verschillende perioden bij elkaar gebracht zoals dat nu bij deze expositie het geval is. 
Het overzicht van de werken van Hanegraaf laat zien dat haar grote inspiratiebron de mens is. Hanegraaf probeert niet zozeer uiterlijkheden weer te geven maar ze doet een poging om grip te krijgen op de psyche van de mens en de kern van zijn bestaan. 

De  schilderijen, collages en monotypes zijn  gemaakt door stukken papier te bewerken, te scheuren, in te rollen en te schilderen.
De werken verbeelden op een vrij rudimentaire wijze thema’s als eenzaamheid, verknochtheid, pijn,  angst en woede. 

In de periode  1997 – 2002 refereren haar  schilderijen naar  universele begrippen  als moederschap, liefde,  haat, verlies en schuld. ‘Eerst bouwde ik aan deze werken met   lichte lagen om het vervolgens te bedekken met zwart. Dat zwart haalde ik daarna weg met doeken, kwasten, handen of sjablonen. De lichte ondergrond werd zo weer zichtbaar. Het schilderij ontstond door het weghalen. Als maker, kon ik hier niet in de hand houden wat precies het eindresultaat zou zijn. Ik zag dit proces als een magische handeling met een onvoorspelbare uitkomst. Soms had ik het gevoel dat deze beelden er allang waren”.