REAL-TIME COLTD

In de Artroom van de kunstuitleen exposeren 10 kunstenaars die door beeldend kunstenaar Co van Gasteren zijn verzameld op de website www.coltd.nl. Deze site ?werd ?in 2000 opgericht door ?Co van Gasteren. In de loop der tijd heeft Co hen allemaal persoonlijk uitgenodigd om aan deze website deel te nemen. Maar niet alle kunstenaars kennen elkaar of elkaars werk in het echt. ?Deze tentoonstelling ?brengt ze voor ??n keer bij elkaar. De deelnemende kunstenaars hebben ?ieder een eigen site die door Co onderhouden wordt.

Uit de digitale wereld stappen de ?10 kunstenaars van website www.coltd.nl ? nu over naar de Artroom van de Kunstuitleen Den Helder voor een eenmalige grote groepstentoonstelling.

De deelnemende kunstenaars die voor het eerst samen REAL TIME ?in de Kunstuitleen in Den Helder exposeren met ?schilderijen, tekeningen, aquarellen, beelden en objecten, zijn:?Aad Berlijn – Peter Bes ? Marinus Fuit ? Co van Gasteren ? Irene Grijzenhout ? Gerard van der Horst ? Evert Koopman ? Beth Namenwirth ? Anita Mandemaker ? Bob Nieuwenhuysen

De opening is op vrijdag 27 mei om 19.30 uur, ?en wordt verricht door Co van Gasteren.
De tentoonstelling loopt van 23 mei t/m 31 juli 2011.
Openingstijden: wo- vr ?13.00 ? 17.00 uur, za 11.00 ? 15.00 uur, koopzo 13.00 ? 16.00 uur

Aad Berlijn
Uitgaande van duidelijk herkenbare dagelijkse voorwerpen en beelden speelt hij in zijn tekeningen en schilderijen een spel met perspectief en ruimte, met figuratie en abstractie, met metrum en ritme, met beweging en stilstand. Hoewel ze er spontaan en los uitzien, zijn de meeste van zijn werken gebaseerd op vele schetsen en voorstudies. Het resultaat werkt krachtig, fascinerend en vaak vervreemdend, en is steeds duidelijk van de hand van Aad Berlijn.

Peter Bes
De houtskooltekeningen van Peter Bes (Den Helder, 1945) zijn buitengewoon rijk aan nuances, zelfs binnen een enkele licht- of schaduwpartij. Door de soort houtskool (lekker vettig of juist wat korreliger) en de met de tekenhand uitgeoefende druk is er sprake van bijzonder geraffineerde, fijnzinnige overgangstinten, die binnen de vrij vors opgezette voorstellingen bijdragen aan de vervreemdende, verontrustende sfeer.

Marinus Fuit
Hij maakt schilderijen in gemengde technieken op papier, doorgaans op zeer grote formaten en daarnaast grafiek (litho?s, zeefdrukken, pi?zografie?n). Zijn werk wordt in de kunstkritiek wel omschreven als een volstrekt eigen uiting van het absurde in de nieuwe figuratie, dit vanaf l964. Waren er in de jaren zestig nog mens-figuren in zijn werk te vinden, inmiddels zijn deze verdwenen. Het accent is geleidelijk aan verlegd naar gave details van objecten op zichzelf, zodanig verbeeld dat ze een eigen leven lijken te leiden, als het ware afgesloten van de tijd. Onder staalblauwe luchten bevinden zich muren van keihard geprefabriceerd beton, stalen hekken, olietanks, verkeerspalen, borden, fragmenten van schepen , trappen (naar het strand?), architectuur-details die in badplaatsen te vinden zijn. De zee moet vlakbij zijn, soms krijg je die even te zien. Fuit verwoordt zijn existenti?le ervaringen als volgt: ?Ik probeer vorm te geven aan een vreemd aandoende, in mezelf levende en tevens ver weg liggende, glasharde objectiviteit.? En ?In mijn visie op de werkelijkheid streef ik naar bestaansverheldering. Daarbij is het doen van sommige picturale vondsten in het schilderij zelf belangrijk, maar uiteindelijk ondergeschikt aan de poging allesomvattend te zijn.?

Co van Gasteren
De schilderijen en tekeningen van Co van gasteren laten zich nog het best omschrijven als een constructief spel ?met beeld, vorm en inhoud. Alle betekenis die men hierin meent te kunnen zien berust op toeval en is geheel voor rekening van de beschouwer. Zoals vaker met kunst het geval is zijn ze volkomen nutteloos , maar bijzonder zinvol voor wie er voor open staat. In zijn schetsen en kleine aquarellen verkent ?van Gasteren de mogelijkheden voor zijn grotere werk. Een selectie hieruit wordt echter ook als zelfstandig werk gepresenteerd. Op de website van Coltd. verschijnen regelmatig nieuwe delen ?onder de naam Co&Zo.

Irene Grijzenhout
Bij de keramische objecten van Irene Grijzenhout (Amsterdam, 1945) spelen de structuur van het oppervlak en het gebruikte glazuur een voorname rol. Dat laten niet alleen haar prachtig gestileerde fantasievogels duidelijk zien, maar vooral ook de beide op de plantenwereld ge?nte exemplaren, waarbij het tegengestelde extra wordt geaccentueerd door het aangebrachte bladmotief.

Gerard van der Horst
In de westerse filosofie worden wel drie verschillende niveaus van beleven onderscheiden: het esthetische, het ethische en het spirituele. Ik probeer in het schilderen een antwoord te vinden op deze drie niveaus. Het esthetische niveau neemt het concreet zichtbare als uitgangspunt. Er is niets anders dan wat we zien: verf op een drager, een kleurvlak, een lijn. Het esthetische maakt dat we kunnen praten over een concrete kunst die zichzelf is, in plaats van een abstractie van iets anders. Het ethische niveau is van belang omdat het bepaalt of je als kunstenaar werk maakt dat eerlijk is en het publiek niet dingen voorspiegelt die onwaar zijn of misleidend. Het spirituele niveau is het domein van de geest, van een openheid die verder gaat dan de woorden. Die meer subtiele werkelijkheid is te ervaren door het zichtbare als gevoel toe te laten en dat een moment bewust op te nemen.

Evert Koopman
Evert Koopman is een constructivistische beeld(b)houwer, die intrigerende en boeiende beelden maakt van verschillende materialen zoals hout, staal en steen. Er is in zijn werk een bepaalde dramatiek aanwezig, ondanks zijn formele opvattingen. Beweging en kleur zijn ?ook in het oog lopende aspecten

Beth Namenwirth
“Beth Namenwirth schildert intieme ruimtes waarin vrouwenfiguren zich bewegen in een eigen wondere wereld, die soms aan het bizarre grenst, maar soms ook heel gewoon en alledaags is. Wat steeds opvalt, is dat het werk op het eerste gezicht naief en bijna kinderlijk aandoet, maar bij nadere beschouwing geraffineerd geschilderd blijkt te zijn en een diepere emotionele ondertoon blijkt te bevatten. In haar meest recente werk, zoals in “mondportretten” en de fruitseries uit 2011 verlaat ze het vertrouwde terrein van de door vrouwfiguren bevolkte virtuele ruimte en stort ze zich op het licht uitvergroot schilderen van organische details. Alhoewel het onderwerp en de vorm anders zijn, wordt het opnieuw uitgebeeld op die onbevangen en directe manier, desalniettemin de kijker achterlatend met een ongemakkelijk en vervreemdend gevoel. “Gedurende 2 maanden heb ik van iedereen waar ik contact mee had, een “mondportret” geschilderd. Door me te verdiepen in al de rimpels, plooitjes en welvingen die elk van deze monden uniek maken, heb ik deze mensen op een zeer speciale manier mogen portretteren.

Bob Nieuwenhuysen
Een belangrijk kenmerk van zijn recente werk is de verkenning van de ruimtelijkheid van het beeldvlak. Op subtiele wijze worden beelden gecomponeerd d.m.v. vormen die soms plastisch dan weer plat lijken.

Terwijl ze bezig waren het kader af te tasten worden ze vastgezet. Hun grenzen liggen vaak buiten het beeldvlak en kunnen een gevoel van beklemming veroorzaken.?Sommige vormen hebben zelfs geen kader meer en worden object.?Ook is het landschap met zijn begrenzingen nog steeds een belangrijk terugkerend thema.

Anita Mandemaker
academie Den Bosch, afdeling schilderen entekenen(afgestudeerd 1984). “Eind jaren ’70 was abstract werken nog hetmeest gangbare op de academies, al kwam de figuratieve schilderkunst weerop. Mijn hele academietijd heb ik abstract gewerkt, maar zodra ik wasafgestudeerd, heb ik kleine schetsblokjes gekocht en ben ik alles gaantekenen wat ik zag. Wat een rijkdom aan vormen had ik ineens tot mijnbeschikking. Het tekenen is tot nu toe gebleven, het scala aan onderwerpenheeft zich wel versmald, maar mijn tekeningen vormen nog altijd de basisvoor mijn schilderijen.”