Expositie: Sjoerd Tijken en Kate van Harreveld

Samen organiseren de Kunstuitleen en Windkracht 13 een expositie waarin een overzicht wordt getoond van het werk van Sjoerd Tijken en Kate van Harreveld

De opening is op zondag 4 maart 2018 met eerst een preview om 14.30 uur in de Kunstuitleen en om 15.15 uur de officiële opening in Windkracht 13. Tijdens de opening zal de band Sweetport Blues optreden.

U bent allemaal van harte welkom!

Sjoerd Tijken

Sjoerd Tijken, geboren te Djember, Indonesie 1938, is in zijn werk altijd op zoek naar een evenwicht.

‘’Vaak begin ik met een beeld door een vorm scheef te zetten. Dan moet ik er iets op vinden. De balans moet hersteld worden en  dat vind ik interessant. Die spanning is een belangrijk uitgangspunt voor mijn beelden. Uiteindelijk moet een beeld dat in zich hebben om er geboeid naar te kunnen kijken.”

Tijken vertelt dat zijn sculpturen vaak ontstaan door vormen die hij tegenkomt, dat kan overal zijn.

In het huis van Tijken ben je omringd door zijn beelden, er heerst een bepaalde orde. Een orde die ook in zijn werk zit. Na een gesprek  weet ik dat beelden een veelomvattende wereld zijn voor hem. Hij denkt erin en leeft erin. De muren hangen vol met kunstwerken van hemzelf maar ook van andere kunstenaars. Wat opvalt is dat veel van zijn werken in serie vervaardigd zijn.

“Mijn motivatie om een werk te herhalen is ontstaan toen ik eens in het Utrechts Centraal museum liep. Ik zag daar een reeks koppen van Schouten en Schepenen, allemaal en profile geschilderd. De minieme verschillen van de gelaatstrekken maakte dat ik met een verscherpte blik naar de portretten keek. Juist als serie kwamen de werken goed over. Zo zie je ook wel in oude kastelen boven de haard een schap met een reeks borden. De herhaling maakt het bijna tot iets muzikaals.

Ik geef mijn werk ritme door de herhaling. Doordat elk werk per stuk net even anders  is dan de andere. Meestal maak ik er drie of vijf zodat er toch ook een middelpunt is.”

Als Tijken over zijn beelden vertelt gebruikt hij veel gebaren, het is haast alsof hij met zijn handen probeert uit te beelden wat hij wil vertellen.

Tijken vertelt: “zo werk ik aan een beeld. Eerst maak ik het en dan bekijk ik het. Is het goed? Ik weeg het af met mijn ogen. Soms zie je beelden waar je heel moe van wordt. Bijvoorbeeld een beeld op een been. Zo staan ze daar maar… Dat kost je energie om naar te kijken!”

“Voor mij is werken aan een beeld, als reizen in een trein zonder bestemming. Je weet nog niet wat je tegen zal komen en zo komen er altijd weer verrassingen op je pad.”

Kate van Harreveld

Kate van Harreveld, geboren te Haarlem 1971, woont en werkt in Amsterdam.

Harreveld heeft interesse in het tekenen van 20e eeuwse architectuur.  Naoorlogse kerkgebouwen en industriële bouwwerken zijn terugkerende onderwerpen in haar tekeningen. De verstilde en intieme wereld die zij verbeeldt heeft vaak een verontrustende ondertoon. Wat oorspronkelijk modern was, is door de tijd betrekkelijk gemaakt en dat ontroert haar. De veranderende betekenis van dergelijke architectuur is voor haar fascinerend omdat in een kort tijdsbestek gebouwen kunnen vervallen in melancholieke monumenten. Ook de personen in haar werk lijken te wachten op iets of zijn in mijmeringen verzonken. Een gevoel van naderend onheil is immer aanwezig. Eenzaamheid en stilte zijn terugkerende onderwerpen voor Harreveld. Niet dat dat zo expliciet in haar werk te duiden is, voelbaar is het wel.